Antybiotykoterapia przy zapaleniu pęcherza
Antybiotyki są bardzo często przepisywane przez lekarzy pacjentom z zapaleniami dróg moczowych. Masowe ich stosowanie w tej dolegliwości i innych, doprowadziły do bardzo dużej oporności. Obecne rekomendacje wielu towarzystw medycznych i Ministerstwa Zdrowia, zalecają ostrożne stosowanie antybiotyków. Szczególnie w przypadku profilaktyki zapaleń nawrotowych, antybiotykoterapia sugerowana jest jako „ostatnia deska ratunku”.
W literaturze często podnoszone są następujące zastrzeżenia dotyczące stosowania antybiotyków w zapaleniach dróg moczowych:
- Brak zgody co do schematu dawkowania, czasu rozpoczęcia i długości kuracji.
- Brak współpracy pacjentów – ok. 60% ma nawroty występujące w ciągu 3 miesięcy.
- Efekty uboczne (zakaz stosowania chinolonów i fluorochinolonów)
- Rosnąca antybiotykooporność (Polska jest jednym liderów pod względem ilości stosowanych antybiotyków)
Według wytycznych Europejskiego Towarzystwa Urologicznego, antybiotykoterapia jest dopiero na końcu w trójstopniowej profilaktyce nawrotów zapaleń układu moczowego. Zalecana profilaktyka wygląda następująco:
- terapia behawioralna
- Terapia z zastosowaniem preparatów innych niż bakteriobójcze
- Profilaktyka antybiotykowa – dopiero gdy poprzednie metody okazały się nieskuteczne.
Terapia behawioralna polega na zastosowaniu się do odpowiednich reguł higienicznych (np. używanie papieru toaletowego we właściwy sposób), unikanie obcisłej i syntetycznej bielizny, właściwe i częste oddawania moczu (w tym oddawanie moczu po współżyciu), picie odpowiedniej ilości wody.
Jako drugi etap Europejskie Towarzystwo Urologiczne zaleca zastosowanie preparatów o działaniu innym niż bakteriobójcze. Wśród proponowanych rozwiązań ważne są preparaty roślinne, które wykazują działanie odkażające i diuretyczne. Szczególnie podkreślono skuteczność terapii liściem mącznicy lekarskiej (uva-ursi) i korzeniem mniszka lekarskiego.
Wytyczne wskazują na brak klinicznych dowodów skuteczności żurawiny w zapobieganiu nawrotom ZUM.
Substancją, która budzi duże nadzieje jest d-mannoza. Autorzy rekomendacji powołują się na badanie, które potwierdziło podobną skuteczność d-mannozy do chemioterapeutyku nitrofurantoiny, przy czym, d-mannoza wykazywała zdecydowanie lepszy profil bezpieczeństwa, nie wywołując skutków ubocznych.
Terapia antybiotykowa jest zalecana dopiero w sytuacji braku wystarczającej skuteczności dwóch poprzednich rozwiązań. W profilaktyce ZUM możliwe są 2 rodzaje terapii:
- długoterminowa profilaktyka antybiotykowa.
- Antybiotyk po stosunku w jednorazowej dawce.
W antybiotykoterapii bardzo ważne jest stosowanie leków celowanych, po wcześniejszym określeniu jaki patogen wywołuje zapalenie i przeprowadzeniu całościowego wywiadu.
Jednymi z najczęściej stosowanych antybiotyków są chinoliny i fluorochinolony.
W 2019 roku Europejska Agencja Leków (European Medicines Agency) zakazała stosowania fluorochinolonów i chinologów w profilaktyce nawracających zapaleń dolnych odcinków układu moczowego. Zakaz był spowodowany poważnymi skutkami ubocznymi, które mogę powodować te antybiotyki. Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych wydał pełną listę antybiotyków mogących powodować poważne działania niepożądane.
304af3920074a2e9689592ac5f1f611a
14cae22d17cc5ee45a2119c0fde12822
304af3920074a2e9689592ac5f1f611a
14cae22d17cc5ee45a2119c0fde12822
Antybiotyki na zapalenie pęcherza
Antybiotykoterapia przy zapaleniu pęcherza Antybiotyki są bardzo często przepisywane przez lekarzy pacjentom…