Czy żurawina jest skuteczna przy zapaleniu pęcherza?
Żurawina jest powszechnie stosowana jako rozwiązanie w przypadku zapaleń dróg moczowych. Żurawinę dotychczas kojarzono z działaniem polegającym na zakwaszaniu środowiska pęcherza. Skuteczność takiego sposobu działania, jako odpowiedzi na zapalenia pęcherza została jednak obalona. Najnowsze doniesienia naukowe potwierdzają, że żurawina jest nieskuteczna w zapobieganiu lub leczeniu infekcji dróg moczowych.
1. Analiza Cochrane
2. Wytyczne NICE
W świecie medycznym dużym autorytetem cieszą się wytyczne NICE (UK National Institute for Care and Excellence). W wytycznych z 2018 roku stwierdzono, że „nie ma żadnych dowodów na skuteczność soku z żurawiny lub alkalizacji moczu” w leczeniu zapaleń dolnych odcinków układu moczowego lub bakteriurii bezobjawowej.
3. EFSA
W 2011 roku EFSA (European Food Safety Authority – Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności) wydał nową opinię dotyczącą zależności pomiędzy pro antocyjanami (PAC) z owoców żurawiny i ich zdolnościami do ochrony dolnych dróg moczowych przed patogenami. Nie znaleziono wystarczających dowodów na potwierdzenie tej zależności i potwierdzenie skuteczności. Potwierdzono i podtrzymano wcześniejsze opinie EFSA z 2009.
Przez długi czas uważano, że sok z żurawiny uniemożliwia rozwój bakterii poprzez zakwaszanie moczu. Zastało to obalone już dosyć dawno temu i skuteczności żurawiny doszukiwano się w zdolności do zapobiegania przyleganiu bakterii do ścian pęcherza. Najnowsze prace naukowe przynoszą jednak coraz więcej dowodów na brak skuteczności żurawiny w profilaktyce zapaleń dróg moczowych.
Preparaty z żurawiną nie mogą być stosowane przez długi czas z uwagi na efekty uboczne. Długotrwałe przyjmowanie soku z żurawiny może powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Przy długotrwałym stosowaniu istnieje niebezpieczeństwo tworzenia się kamieni szczawianowo-wapniowych.
Żurawina (podobnie jak d-mannoza) działa poprzez hamowanie przylegania bakterii do komórek nabłonka. Różnica między nimi polega na tym, że d-mannoza jest skuteczna zarówno wobec luźno pływających w pęcherzu bakterii, jak i tych skolonizowanych w obrębie nabłonka. Zdolność Escherichii Coli do adhezji do komórek nabłonka i wzrostu w postaci biofilmu, są podstawowymi warunkami rozwoju infekcji. Warunkiem zahamowania rozwoju zapalenia jest więc uniemożliwienie gromadzenia się tych patogenów w obrębie nabłonka. W suplemencie diety Femistina za mechanizm blokowania, oprócz d-mannozy, odpowiada również arbutyna. D-mannoza działa w dzień, arbutyna w nocy, co zapewnia 24-godzinną ochronę przed adhezją patogenów.
