Czy żurawina jest skuteczna przy zapaleniu pęcherza?

Żurawina jest powszechnie stosowana jako rozwiązanie w przypadku zapaleń dróg moczowych. Żurawinę dotychczas kojarzono z działaniem polegającym na zakwaszaniu środowiska pęcherza. Skuteczność takiego sposobu działania, jako odpowiedzi na zapalenia pęcherza została jednak obalona. Najnowsze doniesienia naukowe potwierdzają, że żurawina jest nieskuteczna w zapobieganiu lub leczeniu infekcji dróg moczowych.

1. Analiza Cochrane

Największa niezależna organizacja non-profit, zajmująca się podsumowaniem badań z randomizacją w poszczególnych specjalnościach medycznych, często określana jako „biblia medycyny” opublikowała w 2012 roku analizę stwierdzającą, że „nie można rekomendować stosowania żurawiny” u pacjentów z nawrotowym zapaleniem pęcherza.

Naukowcy przeprowadzili metaanalizę (takie dane uważane są za najbardziej wiarygodne), która objęła 24 badania na łącznej liczbie 4473 pacjentów. Wyniki pokazały brak wpływu stosowania żurawiny na zmniejszenie ryzyka ZUM. Te same wnioski podniesiono również analizując mniejsze podgrupy – dzieci z nawrotowymi ZUM, pacjenci w podeszłym wieku, kobiety z nawrotowymi ZUM, pacjenci z chorobą nowotworową, pacjenci z pęcherzem neurogennym. We wszystkich tych grupach nie stwierdzono skuteczności żurawiny.

„Wiele osób w analizowanych badaniach zaprzestało picia soku, co wskazuje że taka interwencja może nie być akceptowana. Sok żurawinowy wydaje się nie mieć znaczących korzyści w zapobieganiu ZUM, a jego spożywanie może nie być akceptowalne w dłuższej perspektywie.” (Analiza Cochrane) .

2. Wytyczne NICE

W świecie medycznym dużym autorytetem cieszą się wytyczne NICE (UK National Institute for Care and Excellence). W wytycznych z 2018 roku stwierdzono, że „nie ma żadnych dowodów na skuteczność soku z żurawiny lub alkalizacji moczu” w leczeniu zapaleń dolnych odcinków układu moczowego lub bakteriurii bezobjawowej.

3. EFSA

W 2011 roku EFSA (European Food Safety Authority – Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności) wydał nową opinię dotyczącą zależności pomiędzy pro antocyjanami (PAC) z owoców żurawiny i ich zdolnościami do ochrony dolnych dróg moczowych przed patogenami. Nie znaleziono wystarczających dowodów na potwierdzenie tej zależności i potwierdzenie skuteczności. Potwierdzono i podtrzymano wcześniejsze opinie EFSA z 2009.

Przez długi czas uważano, że sok z żurawiny uniemożliwia rozwój bakterii poprzez zakwaszanie moczu. Zastało to obalone już dosyć dawno temu i skuteczności żurawiny doszukiwano się w zdolności do zapobiegania przyleganiu bakterii do ścian pęcherza. Najnowsze prace naukowe przynoszą jednak coraz więcej dowodów na brak skuteczności żurawiny w profilaktyce zapaleń dróg moczowych.

Preparaty z żurawiną nie mogą być stosowane przez długi czas z uwagi na efekty uboczne. Długotrwałe przyjmowanie soku z żurawiny może powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Przy długotrwałym stosowaniu istnieje niebezpieczeństwo tworzenia się kamieni szczawianowo-wapniowych.

Żurawina (podobnie jak d-mannoza) działa poprzez hamowanie przylegania bakterii do komórek nabłonka. Różnica między nimi polega na tym, że d-mannoza jest skuteczna zarówno wobec luźno pływających w pęcherzu bakterii, jak i tych skolonizowanych w obrębie nabłonka. Zdolność Escherichii Coli do adhezji do komórek nabłonka i wzrostu w postaci biofilmu, są podstawowymi warunkami rozwoju infekcji. Warunkiem zahamowania rozwoju zapalenia jest więc uniemożliwienie gromadzenia się tych patogenów w obrębie nabłonka. W suplemencie diety Femistina za mechanizm blokowania, oprócz d-mannozy, odpowiada również arbutyna. D-mannoza działa w dzień, arbutyna w nocy, co zapewnia 24-godzinną ochronę przed adhezją patogenów.

więcej »